اثر محافظتی ژل رویال بر بافت کبد رت‌های بالغ ماده در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک تجربی

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یکی از اختلالات بالینی شایع است که در 10-5% زنان در سنین باروری مشاهده می‌شود و از علائم بالینی آن می‌توان به عدم تخمک‌گذاری،‌ هایپرآندروژنیسم، هیرسوتیسم و مقاومت به انسولین اشاره نمود. این مطالعه با هدف تعیین اثر حفاظتی ژل رویال بر بافت کبدی در رت‌های پلی‌کیستیک انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 32 رت بالغ ماده با نژاد ویستار به‌طور تصادفی به 4 گروه   8 تایی تقسیم شدند: 1- گروه کنترل که فقط آب و غذای معمولی دریافت کردند؛ 2- گروه سندرم تخمدان پلی‌کیستیک تجربی (PCO)، که با یک‌بار تزریق عضلانی استرادیول والرایت به میزان mg4 (ml4/0) به ازای هر رت، این سندرم در آنها القا شد؛ 3- گروه کنترل ژل رویال که روزانه ژل رویال را با دوز mg/kg90 به‌صورت مایع خوراکی دریافت کردند؛ 4- گروه سندرم تخمدان پلی‌کیستیک - ژل رویال که همانند گروه دوم تخمدان پلی‌کیستیک در آنها القا و با ژل رویال همانند گروه سوم تیمار شدند. دوره تیمار در این تحقیق 63 روز (9 هفته) بود. در پایان دوره، خون تمامی موش‌ها جهت آنالیز بیوشیمیایی گرفته شد و سپس بافت کبدی آنها جهت مطالعات بافتی با H&E و Sudan Black رنگ‌آمیزی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری واریانس یک‌طرفه و توکی صورت گرفت. سطح معنی‌داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این بررسی ژل رویال باعث کاهش ذخایر چربی سلول‌های کبدی در رت‌های گروه پلی‌کیستیک تجربی شد و آثار تخریبی ناشی از استرس اکسیداتیو سندرم تخمدان پلی‌کیستیک را در بافت کبدی رت‌های گروه پلی‌کیستیک تحت تیمار با ژل رویال کاهش داد. نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه ژل رویال می‌تواند اثر حفاظتی بر بافت کبدی رت‌های پلی‌کیستیک داشته باشد.